HISTORIA SZKOŁY W BIAŁEJ
Pierwsza szkoła w Białej powstała w 1905 roku z inicjatywy Macierzy Szkolnej Janowskiej. Nauka odbywała się w domu Adama Jakubca, ale po kilku tygodniach szkoła została zamknięta przez Rosjan.
2 lutego 1915 roku ksiądz Michał Zawisza powierzył organizację szkoły ludowej w Białej pani Marii Janiszównej, on też sprawował nad nią nadzór. Była to szkoła prywatna, utrzymywana z funduszy Wielkiej Księżnej Tatiany. Działała pod szyldem ochrony i żywienia, gdyż obawiano się represji ze strony władz carskich.
Pierwsze lekcje odbywały się dla 7 uczniów. Szkoła funkcjonowała 3 miesiące – do maja 1915 roku, ze względu na zajęcie terenu przez Austriaków. We wrześniu wznowiono zapisy.
1916/1917 rok był pierwszym pełnym rokiem szkolnym. Szkoła liczyła 140 uczniów. Kierowniczka Maria Janiszówna otrzymała do pomocy Marcelę Zawiszankę.
W 1917 roku szkoła została upaństwowiona i upensjonowana przez okupacyjne władze austriackie.
Druga szkoła w Białej została uruchomiona w 1917 roku z nauczycielką Marią Burnatówną.
W latach 1918/1919 uruchomiono trzecią szkołę z nauczycielką Heleną Jasińską i czwartą szkołę z nauczycielką Władysławą Langenfeldówną.
Następnie w 1920 roku nastąpiło połączenie 4 szkół jednoklasowych w czteroklasową szkołę powszechną koedukacyjną imienia Tadeusza Kościuszki.
Skład Rady Pedagogicznej:
1) Maria Janiszówna – kierownik szkoły (16 lat)
2) Maria Burnatówna (18 lat)
3) Stanisława Szerchowa (19 lat)
4) Janina Langenfeldówna
5) Józef Kusz
6) Ks. Michał Zawisza
7) W 1926 r. za J. Langenfeldówną przyszła Maria Kupcówna
8) W 1927 r. za M. Kupcówą przyszedł Wawrzyniec Witowski
W 1928 r. odszedł J. Kusz, a za niego weszli:
9) Apolonia Ryciakówna
10) Julia Marczykówna
W 1929 r. przybyli:
11) Maria Stokowska
12) Maria Żutikówna (później Jurczyszynowa)
13) Stanisław Jurczyszyn
14) W 1930 r. – Feliks Kwiatkowski
10 września 1926 r. – otwarcie V klasy.
2 września 1927 r. – otwarcie VI klasy.
2 września 1930 r. – otwarcie VII klasy.
15 września 1927 r. – Wizyta ks. Biskupa Mariana Fulmana.
Klasy liczyły od 20 do 70 uczniów.
Nauka odbywała się w 7 chałupach, m. in. Stanisława Kuźnickiego, Stanisława Gumienika, Parysia i Grzybowskiego.
17 września 1931 r. – I zebranie mieszkańców i uchwała w sprawie budowy szkoły.
Mieszkańcy Białej I i Białej II oddali na rzecz szkoły 1,5 ha ziemi z błonia zwanego Magazyńskim Ogrodem, dali bezpłatną pomoc w szarwarku przy budowie, opodatkowali się po 50 groszy z morga na rzecz szkoły.
22 czerwca 1932 r. – wyznaczono plac pod budowę szkoły.
9 grudnia 1932 r. poświęcono i wprowadzono się do częściowo wykończonego budynku szkoły (2/3 budynku).
15 października 1933 r. – zakończenie robót w szkole.
Budynek składał się z:
1) 7 sal lekcyjnych
2) Pokoju nauczycielskiego
3) Biblioteki
4) Mieszkania dla kierownika
Komitet budowy szkoły:
1) Grzegorz Szczepanik – kierownik szkoły (sekretarz i księgowy budowy szkoły)
2) Franciszek Góra (prezes)
3) Władysław Jocek – sekretarz gminy Kawęczyn (wiceprezes)
4) Jan Łukasiewicz
5) Antoni Wojtan
6) Jan kusy
7) Tomasz Wojtan
Projekt sporządził inżynier M. Krywień z Lublina.
W roku szkolnym 1932/1933 – pierwsi absolwenci 7-klasowej szkoły.
Skala ocen:
- Bardzo dobry
- Dobry
- Dostateczny
- Niedostateczny
Skala ocen z zachowania:
- Bardzo dobry
- Dobry
- Odpowiedni (później dostateczny)
- Nieodpowiedni (później niedostateczny)
Przedmioty:
1915 r. – Religia
Język polski
Śpiew
Gimnastyka
Rysunki
Robótki ręczne kobiece
1936/37
Sprawowanie
Religia
Język polski
Arytmetyka z geometrią
Przyroda
Geografia
Historia
Rysunki
Zajęcia praktyczne (roboty ręczne)
Śpiew
Ćwiczenia cielesne
12 maja 1935 r. kiedy umarł Marszałek Józef Piłsudski, w bialskim kościele 18 maja odbyły się uroczystości żałobne z udziałem miejscowego społeczeństwa, dzieci szkolnych i nauczycieli. Niebawem na placu szkolnym stanął obelisk z popiersiem Józefa Piłsudskiego oraz tablicą zawierającą nazwiska mieszkańców Białej poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku (m. in. Pałka Dominik i Pyć Tomasz z Zakotula, Kiełbasa Ludwik z Wodończy, Kulpa Jan i Łukasiewicz Jan z Kabkazu). Niestety pomnik ten został rozbity na początku lat 50-tych na rozkaz komunistycznej władzy.